Pamiętam, jak wracając wieczorem z pracy, po dniu spędzonym w zamkniętym pomieszczeniu nie mogłam się "nachłonąć" tych specyficznych odcieni zielonego, tej feerii kolorów, mnogości kwiatków i kwiateczków wyrastających z ziemi, z drzew i z krzewów.I tak mi było żal, że ja na wolności, a słońce poszło spać.... W żadnym innym miesiącu rośliny nie wyglądają tak swieżo, miękko, energicznie! I myślałam sobie: " jak przejdę" na emeryturę, będę w maju co rano wychodzić na ławeczkę, a do domu wracać dopiero późnym wieczorem .
Ale zanim przyszła emerytura, zafundowałam sobie drugi już maj bez ścian i sufitu !!!!
Wprawdzie trochę zaskakująco sie ten maj zaczął
Najbardziej żal mi rododendrona, który wariat nie dość , ze kwitł mi do października, to na wiosnę jeszcze raz zebrał siły i wypuścił cuuuudne czerwone kwiatuszki. Choć myślałam, ze nie da rady zawiązać nowych pąków.... No cóż, cieszyły mnie swoim widokiem całe trzy dni....
Magnolia tak strojna w delikatne białe płatki dzielnie się opierała, ale tylko chwilę... Róże straciły pierwsze delikatne listki... A tulipany..... Kilka nie wytrzymało ciężaru śniegu i poległy....ale reszta otrząsnęła się z kołderki i jakby nigdy nic, kwitła sobie dalej
Zresztą po ostatnim ślubie, który odbył się na tydzień przed majowym weekendem, jeszcze bardziej lubię te kwiaty... Jeśli można bardziej..
Wdzięczne kwiaty, które pięknie prezentują się w wiązance
w szpalerze
na stole w ilości większej
i nawet w ilości 5 szt...
albo 5 szt tak:
Do tego mnóstwo świec i wyszedł bajkowy ślub w tulipanach....
Wiosennie, skromnie, nastrojowo, ...
Dla mnie istotne jest to, że miałam możliwość pokazać ludziom, że naprawdę jest różnica pomiędzy sztuczną dekoracją, a przebywaniem wśród żywych kwiatów, z żywym światłem świec.... Nawet najpiękniejsze sztuczne dekoracje nie wprowadzą nastroju tak, jak potrafią to zrobić najskromniejsze nawet, ale żywe!!!! kwiaty...
